Medziugorje to niewielka miejjscowość znajdująca się w Hercegowinie, w południowej części Bośni i Hercegowiny. Nazwa oznacza teren między wzgórzami. Medziugorje jest otoczone jest górami.. W ostatnich trzydziestu latach miejsce to przeobraziło się z ospałej wioski, w której mieszkańcy parali się pracą na roli, uprawą tytoniu, warzyw i winogrona, na dynamiczne miejsce kultu religijnego, do którego przybywa wiele tysięcy pielgrzymów z całego swiata. Życie w Medziugorju skupia się wokół kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Jakuba. Ogrodzony parkiem, powstał na rondzie, po wschodniej stronie sanktuarium.
Z powodu nowych potrzeb spowodowanych przyjazdem pielgrzymów od 1981 roku aż do dnia dzisiejszego kościół i jego otoczenie nieustannie są rozbudowywane. Ołtarz polowy został wybudowany w 1989 roku, a wokół niego powstało miejsce (około 5000 miejsc siedzących), gdzie latem i w czasie wielkich świąt gromadzą się pielgrzymi, kiedy to do Medziugorja przybywa nawet kilkadziesiąt tysięcy ludzi.
Miejsce pierwszych objawień Matki Bożej, kilkaset metrów ponad przysiółkiem wioski Bijakovici zwanym Podbrdo. Dzisiaj to miejsce nazywane jest górą objawień.Od domów do samego miejsca objawień prowadzi stroma ścieżka, przy której w 1989 roku umieszczono płaskorzeźby z brązu przedstawiające radosne i bolesne tajemnice różańca (wykonane przez prof. Carmela Puzzola).
Na drodze do miejsca objawień ustawiono wielki drewniany krzyż, który oznacza miejsce, gdzie Matka Boża trzeciego dnia objawień poprzez Mariję Pavlović po raz pierwszy wezwała do pokoju.
W miejscu objawień, w dwudziestą rocznicę objawień postawiono figurę Królowej Pokoju wykonaną zgodnie ze wzorcem, który znajduje się przed kościołem parafialnym (dzieło Dino Felicio).
Spotkanie z Podbrdem jest dla pielgrzymów spotkaniem z Matką Bożą dzięki modlitwie prywatnej i i modlitwie różańcowej.
W czerwcu 2002 roku, płaskorzeźby z brązu przedstawiające tajemnice chwalebne różańca (wykonane przez prof. Carmela Puzzola) zostały umieszczone przy ścieżce prowadzącej z miejsca objawień w kierunku Niebieskiego Krzyża.U podnóża góry objawień znajduje się Niebieski Krzyż umieszczony tam w 1985 roku. W tym miejscu od 4 lipca 1982 roku regularnie spotyka się grupa modlitewna jednego z wizjonerów – Ivana.Križevac (czyt. Kriżewac) to wzgórze wznoszące się ponad Medziugorjem (520 m), na którym parafianie 15 marca 1934 roku wznieśli krzyż ze zbrojonego betonu o wysokości 8,56 m. na krzyżu wyryto napis: „”Jezusowi Chrystusowi, Odkupicielowi rodzaju ludzkiego na znak wiary, miłości i nadziei, na pamiątkę 1900 rocznicy Męki Jezusowej”. W cokół krzyża zostały wmurowane relikwie Krzyża Jezusa otrzymane na tę okazję z Rzymu.
Od tego czasu na Križevacu odprawiana jest Msza Św. w pierwszą niedzielę po święcie narodzenia NMP, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego.
Wedle świadectwa wizjonerów w orędziu z 30 sierpnia 1984 roku Matka Boża powiedziała: „krzyż był w planach Bożych, gdy go budowaliście.”
Od początku objawień Matki Bożej na Križevacu zaczęto odmawiać drogę krzyżową. Na początku stacje oznaczone były drewnianymi krzyżami, a w 1988 roku umieszczono tam płaskorzeźby wykonane z brązu (dzieło prof. Carmela Puzzola). Na każdej z nich (oprócz modlitwy w ogrodzie Getsemani) znajduje się postać Matki Bożej.
Dla pielgrzymów Križevac oznacza wezwanie, by spotkać Jezusa w jego męce i odkryć jego miłość.
24.11.2001 w pierwszą rocznicę śmierci o. Slavka Barbaricia OFM, w miejscu, w którym oddał duszę w ręce pana został wzniesiony obelisk: płaskorzeźba wykonana w brązie przedstawiająca o. Slavka, wbudowana w kamień. Pomiędzy dwoma stacjami drogi krzyżowej pozostanie znakiem i wspomnieniem o człowieku, który mówił, co myślał i czynił, co mówił, postępując zgodnie z przesłaniem ewangelii i orędziami Królowej Pokoju.
